YA NO CREO EN PRÍNCIPES, NI PRINCESAS …

príncipe

03/10/2017

-Hola papá ¿me has llamado?, supongo tu madre … (la oigo a lo lejos diciendo «sí yooo»), es que he llegado ahora a casa.

-¿Dónde estabas?

-En una manifestación, concentración …

-¿Dónde?

-En una manifestación.

-¿Manifestación? ¿tú?.

– Sí, para protestar contra la VIOLENCIA … que hubo el domingo.

Silencio ……………………………………………………………………………..

-Bueno, vale, te paso a tu madre.

Pienso…………………………………………………………………………………

Creo que a veces más de uno vive en Marte (como la del gimnasio 😜)…………………

04/10/2017  

    Ayer me acosté con una sensación muy extraña, de pérdida, desconsuelo, como si un padre estricto, sólo por abrir boca, me hubiera dado una bofetada, o como si estando uno de esos días de verano torrando mi cuerpo al sol, me hubieran tirado por sorpresa agua congelada; me recordó al momento, hace ya bastantes años, que me enteré que los Reyes Magos no son …, y yo la muy inocente!, defendiendo mi teoría a capa y espada!, y ya cuando no hay vuelta atrás, te quedas con una cara de «tonta», «panoli», «estupefacta» que si entonces hubieran existido los móviles quizá era un buen momento para hacer un «selfie», porque está claro, que ese hecho marca un punto de inflexión en la niñez; por lo visto, debemos tropezar y crecer …

    Se trata de algo que se me ha escapado sin darme tiempo a alcanzarlo con las manos, ha ido resbalando como la arena de la playa, poco a poco, y que por más que la intento retener en mi mano, siempre se desliza hasta último grano dorado, parece intangible …; ya no creo en príncipes, ni en princesas, …, ni reinas ni reyes, …, ya no creo …, ni en palacios, castillos, ni dragones, o ¿quizá en dragones sí? …

    ¿Será verdad que mirar «la caja tonta» te vuelve así?, algo de razón tiene quien lo dijo!, pues la veo poco, pero estos días parece que me la he inyectado en vena, y puedo estar más «pa llí» que «pa acá»; sin embargo, creo conservar la cordura para poder diferenciar entre:

  1.  Cerca- Lejos
  2. Abrir- Cerrar
  3. Pequeño- Grande

    En estos momentos me siento como «Epi y Blas» (Barrio Sésamo), ¿os acordáis? 😁

  1. Bueno- Malo
  2. Paz- Violencia
  3. Justo – Injusto
  4. Verdad- Mentira

   Sí, puedo decir que «a grosso modo» ESTOY CENTRADA, pero no me vendría mal un poco de aire puro …. ¿dónde está eso??? 😒

    Siempre he pensado que nunca deberíamos perder parte de esa magia que conforme nos vamos haciendo adultos desaparece, hay que agarrarse a ella con uñas y dientes!, sino ¿qué sería de nosotros? …., ¿que podemos anhelar? …, ¿cómo forjaríamos nuestro futuro?, éste sería muy serio, triste, vacío … ¡ME NIEGO!.

    Hoy al despertarme, y ver el rayito de claridad asomando entre las cortinas, he pensado, por suerte ¡SIEMPRE SALE EL SOL!, y como dice mi madre que es muy pero que muy sabia, «Todo tiene solución menos la muerte», «Tot té solució menys la mort», así que ….

 

 

8 comentarios sobre “YA NO CREO EN PRÍNCIPES, NI PRINCESAS …

  1. ¡Mi madre también dice eso! No es solo la tele la que nos quita la inocencia yo creo, también el ritmo de vida, las obligaciones y las preocupaciones, reales o no. De vez en cuando deberíamos parar, coger aire y salir… ¡a cazar dragones! 😉 Un beso.

    Le gusta a 1 persona

    1. Hola Luna,

      Muchas gracias por pasarte y comentar!, tienes toda la razón, y que sepas que me apunto a lo de cazar dragones! 🙋; sin embargo, la Reflexión de hoy tiene doble sentido, no es lo que parece, y con una dosis de sarcasmo bastante elevada 😤… No suelo hablar de determinados temas, pero después de meditarlo, e intentar enfocarlo de la mejor forma posible, he dicho la mía … (aunque te aseguro que me ha costado carros y carretas y me he tenido que morder la lengua, bueno en este caso «sacar la mano del teclado» 😂).

      Feliz noche y un beso!

      Le gusta a 1 persona

  2. Uf es reuneixen molts sentiments al voler ficar-te un comentari, però el teu missatge arriba directe i destapa el què molts sentim i pensem i no sabem expressar com tu elegantment saps, no deixis mai d escriure, d explicar d aquesta manera tant teva tot el què sents i et passa, perquè al transmetre-ho ens dones serenitat, almenys a mi, una entrada on dius molt i mostres la teva part humana, simplement felicitats 👏👏👏👏👏

    Le gusta a 1 persona

    1. Hola guapa!

      Mil gràcies per les teves paraules!, ja que no va ser fàcil escriure aquesta Reflexió … 😞 ; només espero que arribi un dia que les lleis s’adaptin a les persones, a la societat, i sàpiga evolucionar de la millor manera possible per reflexar les realitats … (i no a l’inrevés).

      1 petó!

      Le gusta a 1 persona

    1. Hola de nuevo!

      Mil gracias por animarme!!!, tal como le comentaba a Luna, esta Reflexión no es lo que parece, y trata de un tema que normalmente me mantengo al margen …; sin embargo, cuando toca de cerca y parece que a casi todos los haya abducido la de Marte que viene a mi gym 😉 , la verdad es que te quedas perpleja, indignada y triste, pero bueno … así parece ser la hipotética democracia que tenemos …

      Me gusta

Deja un comentario